Big Brother Awards Netherlands 2004
English

Big Brother Awards Nederland 2004

Bewaarplicht verkeersgegevens

Winnaar in de categorie Voorstellen

Eind april, vlak na de aanslagen in Madrid, hebben Groot-Brittannië, Ierland, Frankrijk en Zweden een voorstel ingediend bij de Raad van de Europese Unie om een algemene bewaarplicht van 12 tot 36 maanden in te voeren voor telecom verkeersgegevens, ten behoeve van de opsporing. Volgens het voorstel moeten telefoon- en internetbedrijven voortaan informatie opslaan over het telecommunicatie-gebruik van al hun klanten. Van 450 miljoen Europeanen wordt dan systematisch bewaard naar wie zij hebben gebeld, ge-smst en e-mail verstuurd, vanaf welke plekken ze mobiel gebeld hebben en welke websites zij hebben bezocht.

Op dit moment bestaat er in Nederland _geen_ bewaarplicht voor verkeersgegevens. Er is maar 1 uitzondering. Dat is de verplichting voor aanbieders van pre-paid anonieme mobiele telefonie om de locatiegegevens gedurende 3 maanden te bewaren, zodat de politie -met enige moeite- de houder van een GSM kan achterhalen. De Europese privacy-norm is dat internet- en telefoonaanbieders de gegevens over klanten onmiddellijk moeten verwijderen of anonimiseren zodra de facturen zijn verstuurd. Nederland was de afgelopen jaren in Europa dan ook geen voorstander van de plannen om een bewaarplicht in te voeren.

Totdat Nederland voorzitter werd van de Europese Unie, en haar standpunt radicaal wijzigde. Sinds 1 juli blijkt Nederland enorm haast te willen maken met de invoering van een dwingend kaderbesluit. Er werd een vragenlijst rondgestuurd naar de lidstaten om te informeren naar de bestaande en gewenste bewaarverplichtingen. De uitkomsten zijn geheim, maar Nederland heeft die informatie kennelijk wel gebruikt om een nieuw voorstel te formuleren. Dat nieuwe voorstel werd op 14 oktober bekend. In plaats van een termijn van 12 tot 36 maanden, stelt Nederland nu een termijn voor van 12 maanden, waarvan alle lidstaten naar believen mogen afwijken, dus ook veel langer dan 36 maanden. Ook korter bewaren lijkt een optie, met name voor internetverkeer, maar wordt niet uitgewerkt in dit nieuwe voorstel.

Er zijn vier grote problemen met de bewaarplicht.

1. Principieel is het onaanvaardbaar dat dit voornemen in een zogenaamd ministerieel kaderbesluit wordt gegoten, zodat het niet getoetst kan worden door het Europees Parlement, en ook de nationale parlementen vrijwel geen speelruimte hebben.

2. Een algemene bewaarplicht betekent een fundamentele omkering van het uitgangspunt dat iedere burger onschuldig is, totdat het tegendeel is bewezen. Het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens, dat als een soort grondwet functioneert voor heel Europa, stelt duidelijke grenzen aan de macht van overheden om burgers stelselmatig te observeren. Het grondrecht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer mag alleen geschonden worden als het proportioneel is, voorzienbaar, en noodzakelijk in een democratische samenleving. De bewaarplicht betekent dat alle burgers stelselmatig worden geobserveerd, en dat het ook voor 'nette' burgers onmogelijk is om zich aan deze controle te onttrekken.

3. De technische haalbaarheid lijkt onvoldoende doordacht, zeker waar het internet betreft, met zijn steeds sterker groeiende datastromen. Het voorstel wil -wat internet betreft- dat providers een archief aanleggen van elke inkomende en uitgaande byte van elke gebruiker. Dus inclusief een notitie over het tijdstip van elke portscan, de omvang van elk virus en de afzender van elk spammailtje. Ook willen de opspoorders inzicht in het surfgedrag, terwijl eigenlijk alleen de makers van websites via hun statistieken kunnen zien welke internetters er op bezoek zijn geweest.

Om al deze gewenste gegevens uit de miljardenstroom aan bytes per seconde te kunnen vissen, kunnen providers maar 1 ding doen; dat is een internettap zetten op elke klant, en daar zelf de inhoud uitfilteren. Waarbij het grootste probleem op internet is dat inhoud en routering vrijwel niet van elkaar te scheiden vallen. Is een webadres immers niet de titel van een boek, en dus een samenvatting van de inhoud van het boek? De bewaarplicht verkeersgegevens lijkt gebaseerd op de huidige praktijk van veel agenten: op de plek van een misdrijf eerst even de telefoon en het mobieltje controleren, met wie de laatste gesprekken zijn gevoerd. Voor telefoonbedrijven is een dergelijke administratie zondermeer vereist; ze sturen immers rekeningen per gevoerd gesprek. De gegevens worden zeker 3 maanden bewaard; totdat de rekeningen zijn voldaan. De opsporingspraktijk sluit daar dus nauw aan op de bedrijfsvoering van de operators. Dat is in de internetwereld helemaal niet het geval. Daar bestaan dergelijke administratieve systemen helemaal niet; geen enkele klant wordt afgerekend per verstuurd mailtje.

4. Tenslotte is de kostenverdeling een heikel punt. Bij de invoering van aftapverplichtingen moest de industrie zelf alle investeringen betalen. De overheid geeft een administratieve vergoeding per uitgevoerde tap. Bij de bewaarplicht verkeersgegevens lijkt hetzelfde scenario nagestreefd te worden. De kosten voor het bewaren van gegevens die voor een groot deel helemaal niet door providers worden opgeslagen, zoals surfgedrag, lijken enorm. Om iets van die kosten terug te verdienen, worden providers gedwongen om gretig op elke vordering in te gaan, en geen moeilijke vragen te stellen over de juistheid of geldigheid van een bevel. In Oostenrijk hebben providers via een beroep op de grondwet de staat gedwongen ook de investeringen voor tapapparatuur te vergoeden. In Nederland is een dergelijke procedure onmogelijk: Nederland is het enige land in de EU waar rechters niet aan de grondwet mogen toetsen.

Ontwerp-kaderbesluit verkeersgegevens (28.04.2004)
http://www.europapoort.nl/9294000/modules/vgbwr4k8ocw2/f=/vgq8mzge32zu.pdf

Nederlands standpunt ontwerp-kaderbesluit verkeersgegevens (14.07.2004)
http://www.europapoort.nl/9294000/modules/vgbwr4k8ocw2/f=/vgs0c11ojpk6.doc

Nieuw Nederlands ontwerp-kaderbesluit verkeersgegevens (14.10.2004)
http://register.consilium.eu.int/pdf/en/04/st13/st13353.en04.pdf

Bits of Freedom dossier verkeersgegevens
http://www.bof.nl/verkeersgegevens.html


Big Brother Awards Nederland 2004
Categorieën
Overheden
Bedrijven
Personen
Voorstellen
Winnaars 2003
Minister Donner
Advocatenkantoren
IND
Identificatieplicht
Big Brother Awards International
BBA International
Denemarken
Duitsland
Frankrijk
Groot-Brittannië
Oostenrijk
Zwitserland
Hongarije
USA
Contact
Bits of Freedom

De Big Brother Awards Nederland worden georganiseerd door Bits of Freedom. Zie de Bits of Freedom website voor contact informatie.

Verzoeken en commentaar: info@bigbrotherawards.nl